Περπατώντας στην πόλη
Του Άγγελου Μανταδάκη
Ο Εθνικός κήπος (μέχρι το 1974 λεγόταν Βασιλικός Κήπος), αποτελεί ένα ιστορικό τοπίο, μια όαση και ταυτόχρονα έναν από τους λίγους ελεύθερους χώρους στη στερημένη πρωτεύουσα της Αθήνας.
Ποιος απ’ όλους και όλες εμάς που μεγαλώσαμε σ’ αυτή την πόλη, δεν θυμάται σαν παιδί τις κυριακάτικες βόλτες με τους γονείς μας στα υπέροχα δρομάκια του Εθνικού κήπου, με την απίστευτη χλωρίδα και πανίδα που φιλοξενούσε.
Το σύνολο της έκτασης του κήπου μαζί με τον διπλανό χώρο του Ζαππείου ανέρχεται σε τριάντα περίπου εκτάρια. Με βάση τα στατιστικά στοιχεία του αρμόδιου τμήματος του Δήμου Αθηναίων πρόκειται για μια χλωρίδα με 6.500 δέντρα και 15.000 φυτά.
Ο κήπος άλλαξε πολλές ονομασίες ανάλογα με το πολίτευμα της χώρας π.χ. ξεκίνησε ως κήπος των ανακτόρων επί βασιλέως Όθωνα και Γεωργίου Α', μετονομάστηκε σε κρατικό κήπο και δημόσιο κήπο στα διαστήματα που εξέλειπε η μοναρχία.
