Το προσφυγικό δεν είναι ούτε εικόνες, ούτε περιγραφές. Είναι μια ωμή πραγματικότητα. Η λύση δεν θα έρθει μόνο από τις καλές προθέσεις, αλλά από τις πράξεις. Όσο η Ευρώπη κλείνει τα μάτια και υπολογίζει αριθμούς, κέρδη και κόστος, όσο οι φράχτες υψώνονται, η τραγωδία θα μεγαλώνει. Φτάνει μια μέρα στη Λέσβο για να πειστείς.
"Αυτό που βλέπεις εδώ είναι ο πόλεμος, φίλε μου"... Τα λόγια του Χαμίτ, ενός 26χρονου Σύρου, μηχανικού υπολογιστών από τη Δαμασκό, καθώς περπατάμε μαζί στο κέντρο φιλοξενίας στο Καρά Τεπέ, λίγο έξω από το λιμάνι της Μυτιλήνης. Δεν θα υπήρχε καλύτερος τρόπος να περιγράψει κανείς την κατάσταση στη Λέσβο, το νησί της νέας προσφυγιάς. Η πόρτα για τον "παράδεισο" της Ευρώπης για χιλιάδες πρόσφυγες, μα την ίδια στιγμή ο δρόμος του θανάτου για πολλούς που δεν προλαβαίνουν να πατήσουν την ακτή και χάνονται, ολοένα και πιο συχνά, στα νερά του Αιγαίου.