Αγγελου Μανταδάκη.
Βαδίζοντας προς την παραλία της Αθήνας, περνάμε μέσα από τις γειτονιές που αποτελούν τον σημερινό Νέο Κόσμο και τις διασχίζει το σύγχρονο τραμ. Κάποια στάση του ονομάζεται «Μάχη Αναλάτου». Ο «Ανάλατος» είναι μια περιοχή στα όρια του Νέου Κόσμου με τον Δήμο της Νέας Σμύρνης στο ύψος περίπου του Αγίου Σώστη στη λεωφόρο Συγγρού.
Ο μύθος λέει πως πήρε το όνομά της από ένα πηγάδι, το μοναδικό της περιοχής που είχε γλυκό νερό. Με δεδομένη τη θέση του πηγαδιού κοντά στην παραλία θεωρήθηκε περίεργο που το νερό του δεν ήταν γλυφό. Έτσι με τα χρόνια η μοναδικότητα αυτή καθιέρωσε και το όνομα ανάλατος.
Η ιστορική μάχη που έγινε εκεί το 1827 είχε δυσάρεστο αποτέλεσμα για τους επαναστατημένους Έλληνες. Με σκοπό να διασπάσουν την πολιορκία της Ακρόπολης από τις δυνάμεις του Κιουταχή οι Έλληνες προετοίμαζαν επί αρκετές ημέρες την επίθεσή τους με ηγέτη τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Αυτός όμως παρά τις στρατηγικές του ικανότητες ήταν ιδιαίτερα παρορμητικός. Έτσι την παραμονή της μάχης δηλαδή στις 23 Απριλίου 1827 σκοτώθηκε σε μια συμπλοκή με Τούρκους ακροβολιστές στο σημείο που σήμερα βρίσκεται το ομώνυμο γήπεδο. Έτσι την επομένη οι Έλληνες με νεκρό τον ηγέτη τους και χωρίς ηθικό πείθονται εύκολα από το σχέδιο των Άγγλων στρατηγών που τους πρότεινε να δώσουν τη μάχη στα ίσα με τους Τούρκους. Αυτό απέβη καταστροφικό διότι έγινε το τραγικό λάθος ένας αντάρτικος στρατός να επιχειρήσει μάχη σε ανοιχτό μέτωπο. Εκείνη την ημέρα οι ελληνικές δυνάμεις μέτρησαν πάνω από χίλιους νεκρούς. Πρέπει να σταθούμε στον περίεργο ρόλο που έπαιξαν οι Άγγλοι αξιωματικοί καθώς οδήγησαν τους Έλληνες χωρίς ηγέτη σε μάχη κατά μέτωπο, ενώ παράλληλα δεν τους εφοδίασαν με το κατάλληλο υλικό, καθώς δεν τους προμήθευσαν με τα κατάλληλα εργαλεία για την κατασκευή οχυρωματικών έργων. Ο Καραϊσκάκης είχε ζητήσει 1000 αξίνες και φτυάρια και του έστειλαν μόνο εβδομήντα. Θυμίζει τον εφοδιασμό των ανταρτών του ΕΛΑΣ από τους Άγγλους συμμάχους κατά τη διάρκεια της Κατοχής, όταν έστελναν μόνο δεξιές αρβύλες.
Η περιοχή του «Ανάλατου» πλέον είναι μια πυκνοκατοικημένη αστική περιοχή που τμήμα της ανήκει στον Δήμο Αθηνών και ένα άλλο σε αυτόν της Νέας Σμύρνης. Τίποτα πια δεν θυμίζει τη σφαγή του 1827 εκτός από τον ομώνυμο δρόμο τον οποίο ακολούθησαν οι κυνηγημένοι Έλληνες για να σωθούν από τον Κιουταχή.
Βαδίζοντας προς την παραλία της Αθήνας, περνάμε μέσα από τις γειτονιές που αποτελούν τον σημερινό Νέο Κόσμο και τις διασχίζει το σύγχρονο τραμ. Κάποια στάση του ονομάζεται «Μάχη Αναλάτου». Ο «Ανάλατος» είναι μια περιοχή στα όρια του Νέου Κόσμου με τον Δήμο της Νέας Σμύρνης στο ύψος περίπου του Αγίου Σώστη στη λεωφόρο Συγγρού.
Ο μύθος λέει πως πήρε το όνομά της από ένα πηγάδι, το μοναδικό της περιοχής που είχε γλυκό νερό. Με δεδομένη τη θέση του πηγαδιού κοντά στην παραλία θεωρήθηκε περίεργο που το νερό του δεν ήταν γλυφό. Έτσι με τα χρόνια η μοναδικότητα αυτή καθιέρωσε και το όνομα ανάλατος.
Η ιστορική μάχη που έγινε εκεί το 1827 είχε δυσάρεστο αποτέλεσμα για τους επαναστατημένους Έλληνες. Με σκοπό να διασπάσουν την πολιορκία της Ακρόπολης από τις δυνάμεις του Κιουταχή οι Έλληνες προετοίμαζαν επί αρκετές ημέρες την επίθεσή τους με ηγέτη τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Αυτός όμως παρά τις στρατηγικές του ικανότητες ήταν ιδιαίτερα παρορμητικός. Έτσι την παραμονή της μάχης δηλαδή στις 23 Απριλίου 1827 σκοτώθηκε σε μια συμπλοκή με Τούρκους ακροβολιστές στο σημείο που σήμερα βρίσκεται το ομώνυμο γήπεδο. Έτσι την επομένη οι Έλληνες με νεκρό τον ηγέτη τους και χωρίς ηθικό πείθονται εύκολα από το σχέδιο των Άγγλων στρατηγών που τους πρότεινε να δώσουν τη μάχη στα ίσα με τους Τούρκους. Αυτό απέβη καταστροφικό διότι έγινε το τραγικό λάθος ένας αντάρτικος στρατός να επιχειρήσει μάχη σε ανοιχτό μέτωπο. Εκείνη την ημέρα οι ελληνικές δυνάμεις μέτρησαν πάνω από χίλιους νεκρούς. Πρέπει να σταθούμε στον περίεργο ρόλο που έπαιξαν οι Άγγλοι αξιωματικοί καθώς οδήγησαν τους Έλληνες χωρίς ηγέτη σε μάχη κατά μέτωπο, ενώ παράλληλα δεν τους εφοδίασαν με το κατάλληλο υλικό, καθώς δεν τους προμήθευσαν με τα κατάλληλα εργαλεία για την κατασκευή οχυρωματικών έργων. Ο Καραϊσκάκης είχε ζητήσει 1000 αξίνες και φτυάρια και του έστειλαν μόνο εβδομήντα. Θυμίζει τον εφοδιασμό των ανταρτών του ΕΛΑΣ από τους Άγγλους συμμάχους κατά τη διάρκεια της Κατοχής, όταν έστελναν μόνο δεξιές αρβύλες.
Η περιοχή του «Ανάλατου» πλέον είναι μια πυκνοκατοικημένη αστική περιοχή που τμήμα της ανήκει στον Δήμο Αθηνών και ένα άλλο σε αυτόν της Νέας Σμύρνης. Τίποτα πια δεν θυμίζει τη σφαγή του 1827 εκτός από τον ομώνυμο δρόμο τον οποίο ακολούθησαν οι κυνηγημένοι Έλληνες για να σωθούν από τον Κιουταχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου