Της Λήδας Καζαντζάκη
«Είναι συνοδοιπόροι σε δύσβατους, παράλληλους δρόμους» ο λόγος και η εικόνα γράφει σε ένα από τα δοκίμιά του για την τέχνη ο Γιάννης Ψυχοπαίδης, ο ζωγράφος που έχει αποτυπώσει στο έργο του με ενδελέχεια τους διαχρονικά άρρηκτους δεσμούς των δύο αυτών μορφών της έκφρασης. Μοιάζει να ασπάζεται το επίγραμμα του λυρικού ποιητή της κλασικής αρχαιότητας Σιμωνίδη από την Κέα, όπου χαρακτηρίζει «την μεν ζωγραφίαν ποίησιν σιωπώσαν, την δε ποίησιν ζωγραφίαν λαλούσαν».
Το πρώτο του κομμάτι αποτελεί και τον τίτλο μιας έκθεσης που γίνεται τις ημέρες αυτές στην blank wall gallery, στη Φωκίωνος Νέγρη. 43 καλλιτέχνες παρουσιάζουν εκεί έργα που αναδίνουν την υποδόρια σχέση της ποίησης με τη ζωγραφική. Δείχνουν πρόσωπα πλασμένα με έντονες ή αχνές γραμμές από κάρβουνο και μολύβι ή μεγάλες κηλίδες συμπληρωματικών χρωμάτων. Πρόσωπα που φανερώνουν, μέσα στην ίδια την παραμόρφωσή τους, τον κερματισμό τους αλλά και την τρυφερή ή καθαρή διατύπωσή τους, την απορία και την απόγνωσή τους σε μια πραγματικότητα ξένη προς την εσωτερική τους σύνθεση. Προβάλλουν σώματα ακέφαλα, σαν αρχαία, σπασμένα αγάλματα, που αναπτύσσονται μέσα στους ρυθμούς της πλαστικότητάς τους και συγκρατούν μέσα στη λιτή σχηματοποίησή τους ή τη σουρεαλιστική απίσχνασή τους το πνεύμα που τα διακατέχει. Καταγράφουν τοπία εκρηκτικά, ομιχλώδη, εφιαλτικά, με φόρμες που διεισδύουν το ασυνείδητό μας και ανατρέπουν την κλασική, πλατωνική άποψη για την ποίηση ως ενδημούσα στον κόσμο του απεικάσματος και όχι του αρχετύπου.
Μιλούν χωρίς να συνομιλούν απευθείας με κάποιους συγκεκριμένους στίχους, για την ποιητική διάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης, εμπνεόμενοι από τους μεγάλους πρωτοπόρους του μοντέρνου, όπως η Κόλβιτς και ο Γιαβλένσκι, ο Μπρακ, ο Κοκόσκα ή ο Ντελονί, ο Νταλί, η Τζιόρζια Ο Κιφ ή ο Χόπερ. Επιχειρούν να μεταφέρουν την άυλη γλώσσα της ψυχής τους σε ζωγραφικό λόγο που αγγίζει τον κόσμο με τη σιωπηλή δύναμη της ενσυναίσθησης.
Info:
«Την μεν ζωγραφίαν ποίησιν σιωπώσαν...» blank wall gallery, Φωκίωνος Νέγρη 55
Διάρκεια έκθεσης: 1-23 Δεκεμβρίου Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ.: 16.30-21.30, Σαβ. 11.30-14.00. Οργάνωση: Δημήτρης Λαζάρου, επιμέλεια: Ευαγγελία Κατράκη, Μαρία Μόσχα Καρατζόγλου
Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Ανδρούτσος Γιώργος, Αντζουλίδης Αντώνης, Αντωνίου Έλενα, Αντωνόπουλος Γιάννης, Αποστόλου Μάγδα, Αποστόλου Μαρία, Βλαντωνοπούλου Φανή, Γκινάκη Αναστασία, Δήμος Τάσος, Δραγάτση Φρύνη, Δρογώση Τάνια, Ιωάννα Τ., Καμπανάκης Λεωνίδας, Κανέλλου Εβίτα, Καράλη Αγγέλα, Κοντογεώργος Βασίλης, Κορωνιού Παναγιώτα, Κοσμίδου Rose Σοφία, Κτιστοπούλου Μαρία, Κωνσταντίνου Πένυ, Μαναβή Πένη, Μανωλοπούλου Μαρικίτα, Μαυρολέων Κατερίνα, Μιχαηλίδου Νίκη, Μιχαλοπούλου Σταυρούλα, Μπλούκου Βασιλική, Μπόλκα Αναστασία, Μπόνη Σοφία, Μπόμπορη Αγγελική, Οθωναίου Φωτεινή, Παγώνη Ειρήνη, Παπαδημητρίου Γιώργος, Πάστρα Μαρία, Ράπτη Νάντια, Ριμπατσιού Κατερίνα, Σεζένια Αφροδίτη, Σκαντζής Κωνσταντής, Σταύρου Σοφία, Τζαλαλής Κωνσταντίνος, Τζομάκας Γιάννης, Τουλιάτου Κερασία, Φίλη Μαρία, Χρυσανθόπουλος Αριστείδης
«Είναι συνοδοιπόροι σε δύσβατους, παράλληλους δρόμους» ο λόγος και η εικόνα γράφει σε ένα από τα δοκίμιά του για την τέχνη ο Γιάννης Ψυχοπαίδης, ο ζωγράφος που έχει αποτυπώσει στο έργο του με ενδελέχεια τους διαχρονικά άρρηκτους δεσμούς των δύο αυτών μορφών της έκφρασης. Μοιάζει να ασπάζεται το επίγραμμα του λυρικού ποιητή της κλασικής αρχαιότητας Σιμωνίδη από την Κέα, όπου χαρακτηρίζει «την μεν ζωγραφίαν ποίησιν σιωπώσαν, την δε ποίησιν ζωγραφίαν λαλούσαν».
Το πρώτο του κομμάτι αποτελεί και τον τίτλο μιας έκθεσης που γίνεται τις ημέρες αυτές στην blank wall gallery, στη Φωκίωνος Νέγρη. 43 καλλιτέχνες παρουσιάζουν εκεί έργα που αναδίνουν την υποδόρια σχέση της ποίησης με τη ζωγραφική. Δείχνουν πρόσωπα πλασμένα με έντονες ή αχνές γραμμές από κάρβουνο και μολύβι ή μεγάλες κηλίδες συμπληρωματικών χρωμάτων. Πρόσωπα που φανερώνουν, μέσα στην ίδια την παραμόρφωσή τους, τον κερματισμό τους αλλά και την τρυφερή ή καθαρή διατύπωσή τους, την απορία και την απόγνωσή τους σε μια πραγματικότητα ξένη προς την εσωτερική τους σύνθεση. Προβάλλουν σώματα ακέφαλα, σαν αρχαία, σπασμένα αγάλματα, που αναπτύσσονται μέσα στους ρυθμούς της πλαστικότητάς τους και συγκρατούν μέσα στη λιτή σχηματοποίησή τους ή τη σουρεαλιστική απίσχνασή τους το πνεύμα που τα διακατέχει. Καταγράφουν τοπία εκρηκτικά, ομιχλώδη, εφιαλτικά, με φόρμες που διεισδύουν το ασυνείδητό μας και ανατρέπουν την κλασική, πλατωνική άποψη για την ποίηση ως ενδημούσα στον κόσμο του απεικάσματος και όχι του αρχετύπου.
Μιλούν χωρίς να συνομιλούν απευθείας με κάποιους συγκεκριμένους στίχους, για την ποιητική διάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης, εμπνεόμενοι από τους μεγάλους πρωτοπόρους του μοντέρνου, όπως η Κόλβιτς και ο Γιαβλένσκι, ο Μπρακ, ο Κοκόσκα ή ο Ντελονί, ο Νταλί, η Τζιόρζια Ο Κιφ ή ο Χόπερ. Επιχειρούν να μεταφέρουν την άυλη γλώσσα της ψυχής τους σε ζωγραφικό λόγο που αγγίζει τον κόσμο με τη σιωπηλή δύναμη της ενσυναίσθησης.
Info:
«Την μεν ζωγραφίαν ποίησιν σιωπώσαν...» blank wall gallery, Φωκίωνος Νέγρη 55
Διάρκεια έκθεσης: 1-23 Δεκεμβρίου Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ.: 16.30-21.30, Σαβ. 11.30-14.00. Οργάνωση: Δημήτρης Λαζάρου, επιμέλεια: Ευαγγελία Κατράκη, Μαρία Μόσχα Καρατζόγλου
Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Ανδρούτσος Γιώργος, Αντζουλίδης Αντώνης, Αντωνίου Έλενα, Αντωνόπουλος Γιάννης, Αποστόλου Μάγδα, Αποστόλου Μαρία, Βλαντωνοπούλου Φανή, Γκινάκη Αναστασία, Δήμος Τάσος, Δραγάτση Φρύνη, Δρογώση Τάνια, Ιωάννα Τ., Καμπανάκης Λεωνίδας, Κανέλλου Εβίτα, Καράλη Αγγέλα, Κοντογεώργος Βασίλης, Κορωνιού Παναγιώτα, Κοσμίδου Rose Σοφία, Κτιστοπούλου Μαρία, Κωνσταντίνου Πένυ, Μαναβή Πένη, Μανωλοπούλου Μαρικίτα, Μαυρολέων Κατερίνα, Μιχαηλίδου Νίκη, Μιχαλοπούλου Σταυρούλα, Μπλούκου Βασιλική, Μπόλκα Αναστασία, Μπόνη Σοφία, Μπόμπορη Αγγελική, Οθωναίου Φωτεινή, Παγώνη Ειρήνη, Παπαδημητρίου Γιώργος, Πάστρα Μαρία, Ράπτη Νάντια, Ριμπατσιού Κατερίνα, Σεζένια Αφροδίτη, Σκαντζής Κωνσταντής, Σταύρου Σοφία, Τζαλαλής Κωνσταντίνος, Τζομάκας Γιάννης, Τουλιάτου Κερασία, Φίλη Μαρία, Χρυσανθόπουλος Αριστείδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου