Η πόλη έχει τη δική της ιστορία της Λήδας Καζαντζάκη 09.12.2015 Καζαντζάκη Λήδα
Η ιστορία της πόλης μας καθορίζει και την πορεία της ζωής μας. Είτε το θέλουμε είτε όχι. Το βλέπουμε στην Αθήνα αλλά και στους δορυφόρους-αντίγραφά της στους διάφορους νομούς της χώρας. Το νιώθουμε όσοι την αντιμετωπίζουμε ως πολίτες της και όχι ως περιστασιακοί επισκέπτες της, οι λίγοι, είναι αλήθεια, που την περιδιαβαίνουμε ακόμα προσπαθώντας με δυσκολία να αναπλάσουμε τις εικόνες από τα παιδικά, τα εφηβικά, τα νεανικά μας χρόνια. Πλανημένοι πλάνητες μέσα στον ίδιο μας τον τόπο, αδυνατούμε να πληρώσουμε τα κενά της μνήμης που δημιουργούν συνειδητά, πιστεύω, οι εκάστοτε μεταπράτες και μεταποιητές του άλλοτε κλεινού άστεως από το τέλος του 2ου Μεγάλου Πολέμου και ένθεν, που το αγοράζουν και το πουλούν λες και πρόκειται για δικό τους εμπόρευμα. Τα ίχνη της διάλυσης καθρεφτίζονται όχι μόνο στον μοναδικά -σε πανευρωπαϊκή κλίμακα- κακοποιημένο ιστορικό ιστό του σώματος της πόλης αλλά και στον κοινωνικό της ιστό και στη χείριστη έως ανύπαρκτη σχέση μας με τον χώρο που μας περιβάλλει και εκτείνεται από τα κατεστραμμένα δημόσια και ιδιωτικά κτήρια μέχρι τον εκχωρημένο εν λευκώ Εθνικό Κήπο από την Αρχή του Δήμου Αθηναίων στον μεγαλοεπιχειρηματία-συλλέκτη Δημήτρη Δασκαλόπουλο, ιδρυτή του πολιτιστικού Οργανισμού "Νέον".
Η έκθεση που επιμελούνται και στην οποία συμμετέχουν οι εικαστικοί καλλιτέχνες Αλεξάνδρα Νασιούλα και Άγγελος Σκούρτης στον χώρο τέχνης Owl Art Space στις παρυφές της Ακρόπολης έχει ως θέμα της αυτές ακριβώς τις «Μεταβάσεις στον τόπο και στον χρόνο» του ιστορικού κέντρου της Αθήνας που θέλουν να παρεμποδίσουν οι κρατούντες τα ηνία της. Πρόκειται για την προβολή της τεκμηρίωσης μιας σειράς δράσεων που βρίσκονται εν εξελίξει και αφορούν αυτήν καθαυτή τη σχέση μας με την ιστορία της πόλης, τη μνήμη της και τον επαναπροσδιορισμό μας με αυτήν.
Στιγμιότυπα από βίντεο καταγράφουν με δυναμικές κινήσεις του σώματος το συμβάν της «Γέννησης», στην πηγή της, στο αρχαίο υδραγωγείο του Ηρωδείου, δείχνουν ανθρώπους που δένονται με τις γνωστές ερυθρόλευκες ταινίες μπροστά στη λεγόμενη φυλακή του Σωκράτη και διαλέγονται για την έννοια της φύλαξης, διαδηλωτές που στέκονται κάτω από τον Ιερό Βράχο και καλύπτονται μέχρι το λαιμό από τα τεράστια, γραμμένα σαν ποιήματα χαρτιά. Ο κόκκινος μίτος της Αριάδνης απλώνεται πάνω στους πέτρινους τοίχους ως μια αχνή λωρίδα από σπρέι που κρύβει το πρόσωπο του θεατή-δράστη. Οι γκροτέσκες αναπαραγωγές αρχαίων προτομών των τουριστικών μαγαζιών της Αδριανού και της Πανδρόσου προβάλλονται παράλληλα με τις τρομαχτικές φιγούρες του αδέκαστου κριτή της ανθρώπινης βαρβαρότητας Φρανσίσκο Γκόγια. Η χυδαία, γραφική, αρχαιόπληκτη και άκρως εμπορική αντίληψη της Ιστορίας ανατρέπεται μέσα από τη διερεύνησή της ως διηνεκούς ζητήματος στον σημερινό τόπο και στον σημερινό χρόνο που όλους μάς αφορά.
«Μεταβάσεις, Τόπος-Χρόνος», Owl Art Space, Θέσπιδος 10, Ακρόπολη, ώρες λειτουργίας: 17.30-20.30 καθημερινά εκτός Τετάρτης, Σάββατο/Κυριακή:14.30-18.30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου