Οφέλη για τον τουρισμό διαρκείας και τις τοπικές οικονομίες - Ψηφιακοί Νομάδες

Άρθρο Αλ.Αυλωνίτη : Οφέλη για τον τουρισμό διαρκείας και τις τοπικές οικονομίες - Ψηφιακοί Νομάδες

Ο Υπουργός Τουρισμού κ. Β. Κικίλιας ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες την πρωτοβουλία Digital Nomads σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα των τηλεπικοινωνιών στη χώρα μας και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πρόκειται για καταρτισμένους ψηφιακά επαγγελματίες οι οποίοι αναζητούν προορισμούς με κίνητρα για να μετακομίσουν με σκοπό να εργάζονται από εκεί.

Η μορφή αυτή τουρισμού που δεν έχει τυπική σεζόν και αφορά σε όλα τα είδη τουριστικών καταλυμάτων (ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, βίλες, κ.λπ.) σύμφωνα με το Παρατηρητήριο «Ψηφιακών Νομάδων» κατά την προπανδημική εποχή προσέλκυσε σχεδόν 4 εκατ. εργαζομένους που δούλευαν σε τρίτη χώρα από εκείνην που βρίσκονταν η έδρα του εργοδότη τους. Μετά την πανδημία και την εγκαθίδρυση της εξ αποστάσεως ψηφιακής εργασίας υπολογίζεται ότι ο αριθμός των εργαζομένων αυτών ενδέχεται να εκτιναχθεί στο ένα δισεκατομμύριο έως το 2035.

Είναι σαφές πως οι «ψηφιακοί νομάδες» εξυπηρετούν πολυεπίπεδα τη στρατηγική επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου που οφείλει να υπηρετήσει η πατρίδα μας. Η προοπτική ανάδειξης της Ελλάδας όμως σε βιώσιμο προορισμό για την αγορά αυτή, απαιτεί βραχυπρόθεσμα αλλά και μεσομακροπρόθεσμα σχέδια για την εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών υποδομών εργασίας αλλά και ζωής.

Η ισορροπία μεταξύ εργασίας και ζωής και η εξοικονόμηση χρόνου που συνεπάγεται η εξ αποστάσεως εργασία σε συνδυασμό με τη βελτιωμένη παραγωγικότητα και τα μειωμένα κόστη μπορούν στη χώρα μας να αποκτήσουν το δικό τους μοναδικό νόημα.

Όσο, όμως η συνδεσιμότητα στα νησιά παραμένει ικανοποιητική μόνο για απλό σερφάρισμα στο Διαδίκτυο, ενώ οι βιντεοκλήσεις ή οι μεταφορτώσεις αρχείων είναι πρακτικά αδύνατες, τόσο η προοπτική αυτή θα φανερώνεται ακατόρθωτη. Αν δεν αναγνωρίσουμε τις αδυναμίες μας και δεν εργαστούμε ώστε να μην είναι οι υπηρεσίες ίντερνετ στη χώρα μας χαμηλής ποιότητας και ταυτόχρονα από τις ακριβότερες στην Ευρώπη, τότε το όλο εγχείρημα θα είναι πρακτικά αδύνατο.

Η πρόσβαση των «ψηφιακών νομάδων» στην υγειονομική περίθαλψη, η διασύνδεση των περιοχών διαμονής τους με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και η καταλληλότητα των οδικών δικτύων σε δυσπρόσιτα νησιωτικά και ηπειρωτικά μέρη που πιθανότατα να κατοικηθούν αποτελούν αντικείμενα πραγματικής πρόκλησης στη σχέση συνεργασίας μεταξύ κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης για το σκοπό αυτό.

Αναλογιζόμενοι πόσο σημαντικοί είναι οι «ψηφιακοί νομάδες» για τον τουρισμό διαρκείας στη χώρα μας και τις τοπικές μας οικονομίες, φτάνουμε εύκολα στο συμπέρασμα πως η φυσική ομορφιά της Ελλάδας είναι ανυπέρβλητη, αλλά δυστυχώς από μόνη της δεν αρκεί

—

*Του Αλέξανδρου Αυλωνίτη, δικηγόρου, βουλευτή Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και αναπληρωτή τομεάρχη Τουρισμού. Πηγή: www.rosa.gr

https://www.rosa.gr/koinonia/ofeli-gia-ton-tourismo-diarkeias-kai-tis-topikes-oikonomies/

Εργασιακό

 Το εργασιακό νομοσχέδιο: όλα όσα πρέπει να ξέρετε Σε 17 ερωταπαντήσεις: Τι θα ισχύει για το οκτάωρο και την πενθήμερη εργασία; Θα παίρνουν και οι άνδρες γονική άδεια; Τι αλλάζει με την τηλεργασία; Protagon Team Protagon Team 15 Απριλίου 2021, 20:38 facebook twitter email Η ρύθμιση της αγοράς εργασίας ήταν και παραμένει η μεγαλύτερη πρόκληση για κάθε κυβέρνηση τα τελευταία 30 χρόνια. Ενα γάντι που ελάχιστοι τόλμησαν να σηκώσουν και οι περισσότεροι εξ αυτών το πέταξαν με τρόπο μόλις αντιλήφθηκαν ότι έπαιζαν με τη φωτιά. Ωσπου ήρθε η δεκαετής οικονομική κρίση και αντικρύσαμε το τέρας κατάματα… Μαύρη εργασία, εισφοροδιαφυγή, παραβίαση ωραρίων και υπερωριών συνθέτουν ένα παζλ διόλου κολακευτικό για ευρωπαϊκό κράτος. 

 

Άγγελος Χανιώτης Lifo

Αρχαιολογία & Ιστορία

https://www.lifo.gr/culture/arxaiologia/aggelos-haniotis-me-rotoyse-enas-neos-tha-toy-elega-fyge-sto-exoteriko
Άγγελος Χανιώτης: Aν με ρωτούσε ένας νέος, θα του έλεγα «φύγε στο εξωτερικό»!
Ο καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας και Κλασικών Σπουδών του Πρίνστον μιλά στο LIFO.gr για την πολιτική κατάσταση, τα social media και το ρόλο των συναισθημάτων τόσο στον αρχαίο κόσμο όσο και στον σημερινό, έτσι όπως είχε καταγραφεί μέσα από τη σπουδαία έκθεση του Ιδρύματος Ωνάση στη Νέα Υόρκη
Γιάννης Πανταζόπουλος
31.8.2017 | 12:32
Άγγελος Χανιώτης: Aν με ρωτούσε ένας νέος, θα του έλεγα «φύγε στο εξωτερικό»!
Ο λαϊκισμός αντιμετωπίζεται μόνο με παιδεία. Δεν μιλώ για τη σχολική εκπαίδευση αλλά για εκείνα που θα συζητήσεις σε ένα βιβλιοπωλείο, θα διαβάσεις σε μια εφημερίδα και θα κεντρίσουν τη σκέψη και τα ενδιαφέροντά σου. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Αγιονόρι, Δράμαλης, Αγιος Σώστης, Δερβενάκια

https://www.protothema.gr/travelling/article/950164/agionori/ 

https://goo.gl/maps/FgA9LwX5kHNQkakVA

https://stephanion.gr/epanastasi.htm

 https://goo.gl/maps/5KZkEZKR7ZjsEvJq9

Αγιονόρι: Μια κρυμμένη γωνιά ιστορίας στην Κορινθία

Αγιονόρι και Στεφάνι αποτέλεσαν τους δύο ακμαίους οικισμούς, στα δύσκολα χρόνια της τουρκικής κυριαρχίας, όπου ζούσαν τουλάχιστον τα ¾ του πληθυσμού του Δήμου Τενέας - Το Αγιονόρι ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός της περιοχής και εξηγείται η μεγάλη του ακμή κατά την κυρίως βυζαντινή περίοδο, όταν ήταν ο μόνος ορεινός οικισμός

Το Αγιονόρι ή Αϊνόρι βρίσκεται στη νότια Κορινθία ανάμεσα στην Κόρινθο και την Αργοναυπλία, σε ορεινή περιοχή, κοντά στο χωριό Στεφάνι, αφού περάσουμε, φεύγοντας από Κόρινθο, το Χιλιομόδι και την Κλένια. Αγιονόρι και Στεφάνι μοιράζονται την όχι και τόσο εύφορη περιοχή, που βρίσκεται κυρίως πίσω από το βουνό της Νυφίτσας (ανήκει στον ορεινό όγκο του βουνού της Αγίας Τριάδας), σε μεγάλο υψόμετρο, πρίν κατηφορίσει κανείς πρός την Αργολίδα, στο χωριό Μπερμπάτι (σημ. Πρόσυμνα) και στη συνέχεια μέσω της Κλεισούρας του Αγιονορίου, γνωστής από την καταστροφή του στρατού του Δράμαλη, από τον Νικηταρά, το 1826, μετά την πρώτη καταστροφή στα Δερβενάκια. Τα Δερβενάκια είναι η ανατολικότερη δίοδος από Κόρινθο πρός Άργος, έχοντας λίγο ανατολικότερά της την τρίτη δίοδο, εκείνη του Αγίου Σώστη, κοντά στο χωριό Άγιος Βασίλειος, γνωστό για το φραγκικό του κάστρο. Η οδός μέσω Κλεισούρας Αγιονορίου είναι γνωστή από την αρχαιότητα με το όνομα Κοντοπορεία, επειδή ήταν η πιο σύντομη από Ισθμό πρός Άργος. Μνημονεύεται σε αρχαίους συγγραφείς και κράτησε το όνομά της ως τελευταία (Κοντοποριά). Από τα Δερβενάκια περνούσε η αμαξιτή οδός στην αρχαιότητα, σύμφωνα με τον Παυσανία, όπως και σήμερα, αρματοτροχιές όμως βρέθηκαν και στην Κοντοπορεία. Στην Κοντοπορεία μνημονεύεται από τον Αθήναιο (170 -230 μ.Χ.) και ψυχρή πηγή νερού, που ταυτίζεται με την πηγή “στου Φραντζή”, απέναντι από το Αγιονόρι, στους πρόποδες της Νυφίτσας.

SOS Acropolis, Ακρόπολη SOS Λουόμενη Αφροδίτη Ρόδου

 https://www.avgi.gr/social/382609_iktine-kallikrati-tin-tsimentosame

Το κείμενο διαμαρτυρίας με τίτλο ΑΚΡΟΠΟΛΗ SOS αποτελεί πρωτοβουλία αρχιτεκτόνων, ιστορικών, αρχαιολόγων, ιστορικών της τέχνης και καλλιτεχνών

Οι υπογράφοντες επισημαίνουν ότι οι νέες παρεμβάσεις στη δυτική πρόσβαση του Ιερού Βράχου, θα αλλάξουν δραματικά την μορφή και το περιεχόμενο του Μνημείου της Ακρόπολης ως αρχαιολογικού τόπου, στην παγκόσμια συνείδηση.

Στο κείμενο κόλαφο κατά της Λίνας Μενδώνη, αρχιτέκτονες, ιστορικοί, αρχαιολόγοι, ιστορικοί της τέχνης και καλλιτέχνες, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις νέες παρεμβάσεις οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη και υπογραμμίζουν τις αντιρρήσεις που είχαν εκφραστεί για το τσιμέντωμα που έχει ήδη συντελεστεί από τον περασμένο Οκτώβριο.

Οι υπογράφοντες  εκφράζουν την έντονη διαμαρτυρία τους και καταγγέλλουν ότι οι οικοδομικές εργασίες είναι, ήδη, σε εξέλιξη και οργανώνεται υποδομή εργοταξίου με ερπυστριοφόρα που κινούνται επάνω σε αρχαίες πλακοστρώσεις.

Επισημαίνουν ότι γίνεται προσπάθεια να βρεθούν προ τετελεσμένων καταστάσεων και αναδεικνύουν τους πέντε λόγους που οι νέες παρεμβάσεις θα αλλάξουν δραματικά τη μορφή και το περιεχόμενο της Ακρόπολης και συγκεκριμένα:

Πολιτισμός, Καφετζόπουλος, Λιγνάδης

Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη, πληθαίνουν οι καλλιτέχνες που τοποθετούνται τόσο επί του θέματος αλλά και που ζητούν από την Υπουργό Πολιτισμού να αναλάβει τις ευθύνες της. Στη λίστα των ηθοποιών προστέθηκε και ο Αντώνης Καφετζόπουλος.

Ο δημοφιλής ηθοποιός παρέθεσε τα επιχειρήματά του για την ανεπάρκεια της κυρίας Μενδώνη στην τρέχουσα θέση της, καταλήγοντας στο να ζητήσει και αυτός την παραίτησή της.

Ολόκληρη η ανάρτηση του Αντώνη Καφετζόπουλου όπως τη μοιράστηκε ο ίδιος στον λογαριασμό του στο Facebook:

Οι ηθοποιοί στον καιρό του covid-19 και του #metoo

 Σπύρος Μπιμπίλας, πρόεδρος ΣΕΗ

• Από την πρώτη στιγμή της πανδημίας ήρθαμε σε επαφή με τον Αλ. Τσίπρα. Από τότε που το μεγαλύτερο τμήμα των ηθοποιών μπήκε σε ανέχεια
• Κάναμε τεράστιες κινητοποιήσεις για το επίδομα στους ηθοποιούς
• Έχουμε φτάσει περίπου τους 6.000 εγγεγραμμένους ηθοποιούς στο ΣΕΗ. Μόνο έτσι θα δυναμώσει το σωματείο, ώστε να διεκδικήσουμε και τις συλλογικές συμβάσεις που τώρα δεν υπάρχουν
• Πρέπει να γίνει εκκαθάριση του μητρώου των ηθοποιών
• Με εξαίρεση κάποιους λίγους, σήμερα οι ηθοποιοί πληρώνονται σχεδόν σαν κομπάρσοι.
• Τα στούντιο μεταγλωτισμού προσπαθούν να απεμπολήσουν τα δικαιώματα των ηθοποιών με αφορμή τις πλατφόρμες. Οι άνθρωποι που δουλεύουν στον μεταγλωτισμό πληρώνονται ως ανειδίκευτοι εργάτες.
• Την ώρα που ο Δ. Λιγνάδης προσλάμβανε τον αδερφό του ως ηθοποιό, ενώ δεν είναι, ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του εθνικού Θεάτρου έλεγε ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Η συλλογική σύμβαση κόλλησε και με όσα συμβαίνουν στο Εθνικό Θέατρο.
• Αν ήταν ανοιχτά τα θέατρα ίσως μην είχαν όλα όσα έχουν συμβεί μέχρι τώρα, αναφορικά με τις καταγγελίες στο χώρο του θεάτρου, από το φόβο ότι θα διαλυθούν παραστάσεις.
• Η συνθήκη σιωπής είχε περάσει μέσα μας σαν κάτι φυσιολογικό.
• Το ΣΕΗ, από τότε που άρχισε η λαίλαπα των καταγγελιών, είπε ότι για να πάρουν υπόσταση οι καταγγελίες είτε πρέπει να απευθυνθούν οι άνθρωποι στις αρχές είτε στο σωματείο, ώστε αυτό να παίξει τον ρόλο του Πειθαρχικού Συμβουλίου. Στη συνέχεια, όταν διαπιστώνονται αξιόποινες πράξεις το ΣΕΗ θα πάει στην εισαγγελία
• Αυτό που συμβαίνει στο θέατρο, αποτελεί μήνυμα κάθαρσης στο χώρο, ακόμη και αν καταρρέουν σπουδαίοι καλλιτέχνες. Εάν δεν υπάρξει δικαίωση στον κλάδο μας, αυτός δεν μπορεί να προχωρήσει
• Συνένοχο το κράτος για τις απλήρωτες πρόβες, το οποίο θεωρούσε ότι η πρώτη ημέρα που δουλεύει ο ηθοποιός είναι η πρώτη ημέρα της παράστασης
• Τον κώδικα δεοντολογίας στον κλάδο θα τον ορίσουμε εμείς. Θα περιλαμβάνει και το πως θα γίνεται το μάθημα στις δραματικές σχολές

Μαριάννα Τουμασάτου

• Έχουμε ένα δυνατό σωματείο μετά από πάρα πολλά χρόνια. Είμαστε ένας χώρος που πλήττεται θανάσιμα, είμαστε οι πιο αναγνωρίσιμοι φτωχοί, όχι οι μόνοι φτωχοί
• Αντί αν σεβαστεί το κράτος του ηθοποιούς, θεώρησε ότι μπορούν να πεθάνουν και να μην τους δει κανείς.
• Καταργούνται νύχτα τα δικαιώματα μας, και πρέπει να φωνάξουμε πιο δυνατά. Υπάρχουν πάρα πολλοί ηθοποιοί που πεινάνε.
• Να ζητήσουμε τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά μας πίσω. Σε κανέναν δεν αρέσει να ζητιανεύει ή να ζητάει τα λεφτά του
• Να σταματήσουμε να δίνουμε λόγο σε ανθρώπους που δεν δικαιούνται αυτή τη θέση.
• Η τέχνη είναι ο καθρέπτης της ζωής, ότι συμβαίνει στον δικό μας κλάδο συμβαίνει και αλλού
• Ήθελε πολύ μεγάλο θάρρος να μιλήσουν για την κακοποίηση που υπέστησαν αυτά τα αξιοθαύμαστα πλάσματα.

Ο Άγιος Γεώργιος του Λυκαβηττού

Ο  Άγιος Γεώργιος είναι μεσαιωνική εκκλησία στην Αττική. Ανήκει στη μητροπολιτική περιοχή Αθηνών - Πειραιώς. Είναι το λευκό ασβεστωμένο παρεκκλήσι που διακρίνεται από μακριά στην κορυφή του λόφου του Λυκαβηττού. Χρονολογείται στα 1870 και είναι μονόκλιτος ναός, κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής με τρούλο. Λέγεται ότι στην αρχαιότητα στο ίδιο σημείο βρισκόταν ο ναός του Ακραίου Διός. Στις απεικονίσεις των περιηγητών (π.χ. του Λαμπορντέ το 1672) φαίνεται ότι στην περιοχή αυτή υπήρχε από παλιά κάποιος ναός. Επίσης, χάρη σε δύο άλλες επιγραφές που βρέθηκαν, γνωρίζουμε ότι αρχικά εκεί βρισκόταν το «κοιμητήριο Αναστασίου Χαρκέως και Ευ. Ωράντας».

Όταν ο πρώτος ναός ερειπώθηκε, χτίστηκε πάνω στα θεμέλιά του ένας νέος ναός, μονόκλιτος, βασιλικού ρυθμού, αφιερωμένος στον  Άγιο Γεώργιο. Στο δάπεδο υπάρχει επιγραφή που αποδεικνύει ότι το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου καθιερώθηκε από τον μητροπολίτη Αθηνών Βενέδικτο (1782-1785). Αργότερα ο ναός επεκτάθηκε με την προσθήκη δύο παρεκκλησίων, του Προφήτη Ηλία και του Αγίου Κωνσταντίνου. Το κωδωνοστάσιο που διατηρείται ακόμη και σήμερα είναι δώρο της βασίλισσας  Όλγας.

Έξω από το παρεκκλήσι θα μείνετε άφωνοι από τη θέα της πόλης, του υπαίθριου αμφιθεάτρου, της Ακρόπολης και των βουνών που περικλείουν την Αθήνα. Βέβαια το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου είναι γνωστό και για τις «κανονιές» που ακούγονται σε διάφορες ειδικές περιστάσεις.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ

Capitol Hill, Κάπιτολ Χιλ, προσοσιαλιστικός χώρος στη καρδιά του καπιταλισμού

Του Αλέξανδρου Αποστόλου Κολμανιώτη*

Η οργή που είχε παραχθεί από τον συστηματικό ρατσισμό και τη γενικότερη αποτυχία του αμερικανικού κράτους πρόνοιας σιγόβραζε, καιρό τώρα, μέσα σε κάθε Αμερικανό πολίτη αναμένοντας τη σπίθα που θα την ανατίναζε προς όλες τις κατευθύνσεις. Όταν λοιπόν η ασφυξία της εξουσιομανίας και μισαλλοδοξίας δολοφόνησε τον άμαχο Τζορτζ Φλόιντ, αυτή η σπίθα άναψε... Μέσα όμως από το αναμενόμενο χάος, τις κραυγές, τις πέτρες, τα δακρυγόνα και τις φλόγες ξεπρόβαλε ένα κοινωνικό πείραμα που μπορεί να ανανεώσει τη δεξαμενή ελπίδας για μια καλύτερη ζωή. Μιλάω, φυσικά, για τη δημιουργία της Αυτόνομης Ζώνης του Κάπιτολ Χιλ - όπως την αποκαλούν οι διαδηλωτές. Μια έκταση έξι οικοδομικών τετραγώνων, στο κέντρο του Σιάτλ, όπου. ύστερα από οχτώ ημέρες εντάσεων μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών, το Αστυνομικό Σώμα αναγκάστηκε να εκκενώσει το ανατολικό του τμήμα, αφήνοντας την περιοχή υπό τον έλεγχο των διαδηλωτών.

Ανοιχτή πόλη, πολιτισμός, Αθήνα, αυτοδιοίκηση, Δήμος Αθηναίων

Η δημοτική κίνηση Ανοιχτή Πόλη προτείνει μια σειρά δράσεων για την αντιμετώπιση της πανδημίας και της οικονομικής ύφεσης στο δήμο Αθηναίων όσον αφορά το χώρο του σύγχρονου πολιτισμού
Ο πολιτισμός αποτελεί την κατεξοχήν ταυτότητα μιας πόλης και ταυτοχρόνως γίνεται πόλος έλξης για τους επισκέπτες της και σημείο συνάντησης, συνύπαρξης και αλληλεπίδρασης μεταξύ των κατοίκων της. Η Αθήνα, προικισμένη με τα πλούσια και μοναδικά ίχνη του παρελθόντος της, είναι επίσης μια ζωντανή πόλη όσον αφορά τον σύγχρονο πολιτισμό και την καλλιτεχνική δημιουργία σε όλες τις μορφές και τις εκφάνσεις της. Εδώ συγκεντρώνεται άλλωστε και το μεγαλύτερο ίσως μέρος του καλλιτεχνικού δυναμικού της χώρας. Είναι επίσης ο πολιτισμός μια ιδιαίτερα δυναμική οικονομική δραστηριότητα που συμβάλλει σημαντικά στην οικονομία της χώρας. Πλάι στους καλλιτέχνες, αναπτύσσονται πολλά άλλα επαγγέλματα, άνθρωποι που ζουν από την οργάνωση, την υλικοτεχνική υποστήριξη, την επικοινωνία κτλ. των πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Η παρούσα υγειονομική κρίση έπληξε στον μέγιστο βαθμό το χώρο αυτό, αφού το lockdown εφαρμόστηκε καθολικά σε όλους τους χώρους πολιτισμού, και ακόμη και σήμερα που προσπαθούμε δειλά δειλά να επανέλθουμε στην κανονικότητα, οι υγειονομικοί κανόνες, αναγκαίοι για την ασφάλεια όλων μας, είτε απαγορεύουν είτε θέτουν αυστηρές προϋποθέσεις για τις πολιτιστικές δραστηριότητες.

Ο Λοιμός στην Αρχαία Αθήνα, Σοφοκλής Περικλής 430πχ

12/4/2020
Του Πάνου Σκουρολιάκου*

Ο λοιμός που ξέσπασε στην αρχαία Αθήνα το 430 π.Χ. αναστάτωσε την πόλη - κράτος και έφτασε ως εμάς μέσα από το Β' βιβλίο της Ιστορίας του Θουκυδίδη. Εκεί υπήρχε η «ψυχρή» αποτύπωση των γεγονότων, όπου αναφέρονται η συμπτωματολογία της νόσου, η αντιμετώπισή της, τα φαινόμενα δεισιδαιμονίας και υστερίας που εκδηλώθηκαν και εντέλει το αποτύπωμα που άφησε στην κοινωνία της Αθήνας εκείνη η «πανδημία».

Πληροφορούμαστε από τον Θουκυδίδη πως οι γιατροί της πόλης έδωσαν μεγάλο αγώνα ενάντια στο κακό. Κατέληξαν να αποτελούν οι ίδιοι εύκολο θύμα του λοιμού και πολλοί να χάσουν τη ζωή τους.

Ανακατασκευή του προσώπου της Μύρτιδος, ενός εντεκάχρονου κοριτσιού που πέθανε κατά το λοιμό και το κρανίο της βρέθηκε στον ομαδικό τάφο του Κεραμεικού κατά τις εργασίες κατασκευής του Μετρό Αθηνών.[13] (Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο) (πηγή: wikipedia)

Εθνικός Κήπος

Περπατώντας στην πόλη

Του Άγγελου Μανταδάκη
Ο Εθνικός κήπος (μέχρι το 1974 λεγόταν Βασιλικός Κήπος), αποτελεί ένα ιστορικό τοπίο, μια όαση και ταυτόχρονα έναν από τους λίγους ελεύθερους χώρους στη στερημένη πρωτεύουσα της Αθήνας.
Ποιος απ’ όλους και όλες εμάς που μεγαλώσαμε σ’ αυτή την πόλη, δεν θυμάται σαν παιδί τις κυριακάτικες βόλτες με τους γονείς μας στα υπέροχα δρομάκια του Εθνικού κήπου, με την απίστευτη χλωρίδα και πανίδα που φιλοξενούσε.
Το σύνολο της έκτασης του κήπου μαζί με τον διπλανό χώρο του Ζαππείου ανέρχεται σε τριάντα περίπου εκτάρια. Με βάση τα στατιστικά στοιχεία του αρμόδιου τμήματος του Δήμου Αθηναίων πρόκειται για μια χλωρίδα με 6.500 δέντρα και 15.000 φυτά.
Ο κήπος άλλαξε πολλές ονομασίες ανάλογα με το πολίτευμα της χώρας π.χ. ξεκίνησε ως κήπος των ανακτόρων επί βασιλέως Όθωνα και Γεωργίου Α', μετονομάστηκε σε κρατικό κήπο και δημόσιο κήπο στα διαστήματα που εξέλειπε η μοναρχία.

Βιώσιμη ανάπτυξη τουρισμού(?)

Η βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου προϋποθέτει εκτός από όραμα, τόλμη και στρατηγική, νομοθέτηση και ένα κοινωνικό συμβόλαιο, πολιτεία και πολίτες να αντιλαμβάνονται πλήρως τις τομές που απαιτούνται.
Τουρισμός και βιώσιμη ανάπτυξη ήταν ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν στο συνέδριο του Economist και σημαντικοί εκπρόσωποι του ελληνικού τουρισμού κλήθηκαν για να συζητήσουν το μέλλον αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος διεθνώς. Καθώς αλλάζουν οι απαιτήσεις των ταξιδιωτών και προτάσσονται θέματα βιωσιμότητας τόσο για το φυσικό τοπίο, όσο και για τις τοπικές κοινωνίες, τέθηκε το ερώτημα αν και στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε πλέον το πρόβλημα του «υπερτουρισμού», όπως για παράδειγμα στη Βενετία ή στη Βαρκελώνη. Ο πρώην Γ.Γ. του ΕΟΤ Δημήτρης Τρυφωνόπουλος ήταν κατηγορηματικός: Δεν υφίσταται στην Ελλάδα πρόβλημα υπερτουρισμού, σε κανέναν προορισμό, αλλά χρόνιο πρόβλημα έλλειψης υποδομών. Ποια είναι η λύση; Μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, εθνική στρατηγική που να υπερβαίνει την 4ετία και φυσικά ορθή νομοθέτηση. Η βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου, πρόσθεσε ο κ. Τρυφωνόπουλος προϋποθέτει εκτός από όραμα, τόλμη και στρατηγική, αλλά και την αποδοχή της κοινωνίας. Παράλληλα, η προσφορά υψηλών υπηρεσιών, ο σεβασμός στις ανάγκες του ταξιδιώτη, η προστασία του φυσικού, αλλά και του αστικού τοπίου, είναι οι νέες απαιτήσεις, που θα καθορίσουν το μέλλον του ελληνικού τουρισμού.

Tozer, «Όποιος ταξιδεύει χωρίς να συναντά τον άλλον, δεν ταξιδεύει, απλώς μετακινείται» Φράση της Alexandra David-Neel, μεγάλης Γαλλίδας ταξιδιώτισσας του 20ού αιώνα.

Επιμέλεια: Θανάσης Κούτσης
Του Claude Llena*

Η Τοζέρ είναι μια μικρή πόλη της Τυνησίας, στη βορειανατολική Σαχάρα, στα σύνορα με την Αλγερία. Από τις διασημότερες οάσεις στον κόσμο, ποτίζεται από 200 πηγές και περιβάλλεται από ένα πανέμορφο, τεράστιο φοινικόδασος (10.000 στρέμματα, 400.000 δέντρα). Είναι μια καταπράσινη γωνιά, περιτριγυρισμένη από αμμόλοφους (erg) και πετρώδη έρημο (reg).
Εδώ και πολλές γενεές, η φυτεία των φοινίκων τρέφει τους Homo situs¹, τους ανθρώπους που ζουν ενσωματωμένοι στον βιότοπο που αποτελεί η περιοχή². Η παραγωγή λαχανικών και φρούτων (μαρούλια, γογγύλια, καρότα, μπανάνες και χουρμάδες) εγγυάται μια ισορροπημένη διατροφή στους μόνιμους κάτοικους της όασης. Το γεωργικό μοντέλο είναι επικεντρωμένο στην ορθολογική χρήση του νερού και επιτρέπει την παραγωγή σημαντικών ποσοτήτων τροφίμων. Από τον 14ο αιώνα, το αρδευτικό σύστημα που δημιούργησαν οι Άραβες επιτρέπει τη μέτρηση του νερού, η οποία γίνεται από το «γκαντούς», την υδραυλική κλεψύδρα. Ο καθένας έχει δωρεάν πρόσβαση στο νερό, που κυκλοφορεί σε κάθε μέρος, χάρη σε αυτό το έξυπνα σχεδιασμένο δίκτυο. Οι διαφωνίες που προκύπτουν για το πότισμα των χωραφιών επιλύονται από ένα λαϊκό δικαστήριο που έχει όλες τις σχετικές αρμοδιότητες και εξασφαλίζει την κοινωνική ισορροπία ενός πληθυσμού που έχει εξασφαλίσει αυτάρκεια όσον αφορά τη διατροφή του. Μέσα σ' αυτό το σύστημα, που επιτρέπει την αναπαραγωγή της ομάδας, καθένας βρίσκει τη θέση του.

Οι Ναζί στην Ελλάδα

«Σχεδόν 75 χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελλάδα και η Πολωνία ζητούν από τη Γερμανία αποζημιώσεις για τα δεινά που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της κατοχής. Και οι δύο χώρες συγκαταλέγονται σε εκείνες που επλήγησαν περισσότερο από οικονομική άποψη.

Δεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι λίγες άλλες χώρες υπέφεραν τόσο πολύ κατά τη διάρκεια της κατοχής, όπως η Ελλάδα και η Πολωνία. Και ενώ η επίγνωση για τα βάσανα των Πολωνών στη Γερμανία σίγουρα υπάρχει στη χώρα μας, είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστο τι διέπραξαν σε βάρος των Ελλήνων η Βέρμαχτ και τα SS.

Οιδίπους, Αντιγόνη

Της Αλεξάνδρας Ροζοκόκη*
Ο Οιδίπους αποτελεί το πρότυπο του ανθρώπου που γεύεται αλλεπάλληλες μεταπτώσεις κατά τη διάρκεια του βίου του. Από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο ο συγκεκριμένος ήρωας πέφτει από τα ψηλά στα χαμηλά και το αντίθετο. Γεννιέται σε βασιλικό σπίτι για να πεταχτεί βρέφος στον Κιθαιρώνα επειδή οι γονείς του τρομοκρατούνται από δυσοίωνο χρησμό. Από ευσπλαχνία δούλου σώζεται για να βρεθεί υιοθετημένος από άτεκνο βασιλικό ζεύγος. Καθώς μεγαλώνει πλούσια και ξέγνοιαστα, τα λόγια ενός μεθυσμένου ότι ο Οιδίπους είναι νόθος γιος, ραγίζουν την ευτυχία του. Η λήψη απαίσιου χρησμού τον ωθεί ν’ αυτοεξοριστεί από το βασίλειο των θετών γονιών. Σκοτώνει εν αγνοία τον πραγματικό του πατέρα χωρίς να υποστεί δυσμενή επίπτωση· λύνει το αίνιγμα της Σφίγγας και γίνεται βασιλιάς σε τόπο που θεωρεί ξένο. Μετά από χρόνια καλής διακυβέρνησης, ξεσπά κακοδαιμονία στο βασίλειό του καθώς ενσκήπτει αφορία και λοιμός. Η προσπάθειά του ν’ αντιμετωπίσει την κοινή συμφορά καταλήγει στη δική του καταστροφή. Από μονάρχης με κοινή αποδοχή μετατρέπεται σ’ έκπτωτο που τον αποστρέφονται όλοι· από παντοδύναμος σε τυφλό κι εξόριστο περιπλανώμενο. Τελικά ο Οιδίπους, το παιδί της Τύχης, αγγίζει μετά από χρόνια μαρτυρίου και υπομονής την ηρωοποίηση. Στον επί Κολωνώ βρίσκει ανάπαυση· οι θεοί τον καλούν κοντά τους παρέχοντάς του τιμή κι εξουσία ώστε να λειτουργεί πότε ως καλόγνωμο και πότε ως κακό πνεύμα.

Αιθουσα Σταυρος Νιαρχος Όπερα

Λαιδη Μακβεθ του Μτσενσκ

Ντμίτρι Σοστακόβιτς

• 12, 15, 17, 19, 22 Μαΐου 2019

Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Κύκλος 20ός αιώνας
Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακές: 18.30) |

Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει μια από τις διασημότερες όπερες του 20ού αιώνα, τη Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, στις 12, 15, 17, 19 και 22 Μαΐου 2019 στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, σε μια νέα ιδιαίτερα φιλόδοξη παραγωγή σε σκηνοθεσία της Φανί Αρντάν, η οποία σκηνοθετεί όπερα για πρώτη φορά, και μουσική διεύθυνση Βασίλη Χριστόπουλου.

Βασισμένη σε νουβέλα του Νικολάι Λεσκόφ, η Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ ασχολείται με τη θέση της γυναίκας στην επαρχιακή προεπαναστατική Ρωσία. Ταυτόχρονα, ο Σοστακόβιτς σατιρίζει με μεγάλη οξυδέρκεια θεσμούς της ίδιας εποχής, όπως η εκκλησία και η τσαρική αστυνομία.

What's in a name?

Η «αναζήτηση» είναι μια λέξη συνδεδεμένη με τους μύθους και τα έπη. Τα μήλα των Εσπερίδων, το χρυσόμαλλο δέρας, η Ιθάκη, η Γη της Επαγγελίας αποτέλεσαν αντικείμενα αναζήτησης, γύρω από τα οποία πλέχτηκαν οι ιστορίες που καθόρισαν τον δυτικό πολιτισμό. Για να μη μιλήσουμε για την αναζήτηση των μυστικών, των ελιξίριων ή της σωτηρίας που κληροδότησαν σ’ αυτόν τον ίδιο πολιτισμό το πάθος του για την αναζήτηση της αλήθειας. Η ιδέα της αναζήτησης ιστορικά είναι συνδεδεμένη με ένα στοιχείο ηρωισμού, αφιέρωσης και αυταπάρνησης. Δεν μετέχει της αναζήτησης οποιοσδήποτε. Μόνο οι εκλεκτοί και οι φωτισμένοι ή, έστω, κάποιοι άτυχοι ήρωες που τους καταράστηκαν οι θεοί. Επίσης, η αναζήτηση είναι συνδεδεμένη με μια έννοια σωματικής ενεργητικότητας. Οι ήρωες ταξιδεύουν, χάνονται, πολεμούν, αγωνίζονται για να μπορέσουν να βρουν το ποθητό αντικείμενο.

Perifereia - politismos

Σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες της Περιφέρειας Αττικής για τον νέο πολιτιστικό χάρτη της Αττικής, αναφέρθηκε το πρωί, η Ρένα Δούρου στον χαιρετισμό της κατά την έναρξη της διεθνούς Διάσκεψης περί Μνημειακότητας, που διοργάνωσε το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Η Περιφερειάρχης Αττικής παρατήρησε ότι στην Αττική αλλά και σε όλη τη χώρα φαίνεται σαν αγαπάμε τα μνημεία, τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία, την πολιτιστική μας κληρονομιά αλλά δεν την επισκεπτόμαστε.
«Αυτήν την αντίφαση και την αποσπασματική, συχνά μυωπική, αντιμετώπιση της προβολής του πάντα ένδοξου παρελθόντος μας, προσπαθήσαμε από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε τα ηνία της μεγαλύτερης Περιφέρειας της χώρας να γεφυρώσουμε αποδίδοντας τη μέγιστη δυνατή χρηματοδότηση και την απαραίτητη θεσμική υπεράσπιση παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες», τόνισε η ίδια.
«Τόσο στην ενίσχυση ενός ενιαίου και ει δυνατόν κοντινά αισθητικά δικτύου ώστε τα σύνορα των Δήμων να μην μοιάζουν με σύνορα χωρών όσο και στην αναβάθμιση των μάλλον παραμελημένων περιοχών της Αττικής παρά τον δεδομένο πλούτο αρχαιολογικών μνημείων, μύθων και ιστοριών όπως ενδεικτικά η Ελευσίνα» συνέχισε η Ρ.Δούρου.
Επιπλέον, η Ρένα Δούρου, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις από τη μέχρι σήμερα σειρά πολιτιστικών πρωτοβουλιών που έχει αναλάβει η Περιφέρεια Αττικής:
Καταρχάς θεσπίσαμε Αντιπεριφερειάρχη Πολιτισμού, θέση που εξέλιπε προκλητικά παρά την αιώνια ρητορική περί βιομηχανίας και άλλα συμπαθή, ενώ στις συναντήσεις που κάναμε είδαμε και συζητήσαμε δημιουργικά με όλους σχεδόν του επίσημους, και μη, εκπροσώπους τεχνών και γραμμάτων ώστε να διαμορφώσουμε πολιτιστική στρατηγική και να αναπτύξουμε συλλογική δράση.
Πάντοτε σε άριστη συνεργασία με το Υπουργείο και τις υπηρεσίες του, επίσης σε τροχιά συνδιαμόρφωσης καθώς τα πρώην ΕΣΠΑ νυν ΠΕΠ ανήκουν πλέον στις Περιφέρειες. Πολύ επιγραμματικά τα χρήματα που στρέψαμε σε πολιτιστικές επεμβάσεις μέσα από ίδιους πόρους, ΕΣΠΑ και απευθείας προγραμματικές συμβάσεις για την άμεση αντιμετώπιση των αναγκών υπερβαίνουν τα 100 εκατ. ευρώ, ποσοστό πολλαπλάσιο όλων των άλλων περιφερειών – πιστεύω και αθροιστικά - και φυσικά του ποσού που αναλογεί παραδοσιακά πλέον στον χαμηλό προϋπολογισμό του αρμόδιου υπουργείου. 
Το έργο για το “Ψηφιακό Μουσείο Ακρόπολης” με συνολικό προϋπολογισμό 1.743.820,82 ευρώ που προβλέπει τη δημιουργία ενός πολυδιάστατου ιστοχώρου για το Μουσείο της Ακρόπολης και την παρουσίαση της συλλογής 10.000 αντικειμένων του Μουσείου, με 24 διαδραστικές και διαδικτυακές ψηφιακές εφαρμογές σε δύο γλώσσες (ελληνικά και αγγλικά) και εγκατάσταση του απαραίτητου εξοπλισμού στον φυσικό χώρο του Μουσείου.
Είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι για την επανασύνδεση της πόλης με το παράλιο μέτωπο στη μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που το διαθέτει τόσο πλουσιοπάροχα ως προέκτασή της αλλά συνάμα δεν είχε οργανική σχέση μέχρι σήμερα. Και μάλιστα με μια ποιητική διάθεση προσέγγισης στον δημόσιο χώρο που ανοίγει πλέον στο κοινό, δεν αναφέρομαι μονάχα στο εμβληματικό Φαληρικό Δέλτα σε σχέδια Ρέντζο Πιάνο αλλά και στα 700 στρέμματα στα Λιπάσματα Δραπετσώνας που απαλλοτριώνουμε, στο όμορο Καστράκι και στην ανακαινισμένη γειτονιά με την Ηετιώνεια Πύλη κοκ.
Ενισχύουμε την ανάδειξη ιστορικών – πολιτιστικών διαδρομών όπως εμφατικά το νήμα και το ίχνος της Ιεράς Οδού, εκτεταμένο από τον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού ως τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. Με τεράστιο αδρανές κτιριακό και ιστορικό φορτίο που σταδιακά αναδεικνύεται μέσα από μελέτες και υλοποιήσιμα έργα που χρηματοδοτούνται από ΠΕΠ και με προγραμματικές συμβάσεις. Όπως και στον ιστορικό άξονα της οδού Πειραιώς, άμεσα θα προκηρυχτεί και ο σχετικός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την ανάδειξη επτά κομβικών σημείων του.
Πρωταγωνιστούμε επίσης στην ανάδειξη των ενάλιων μνημείων με τη θέσπιση χωροθετημένων επισκέψιμων ναυαγίων της κλασικής εποχής στον νότιο Ευβοϊκό κόλπο.
Υλοποιούμε 4 πολύ σημαντικά σχέδια Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης με πόρους ύψους 7,5 εκατ. ευρώ για δράσεις πολιτισμού.
Ολοκληρώνω αναφερόμενη σε ένα έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη, η Φιλμογράφιση όλων των μνημείων της Αττικής με την πρόσφατη ομόφωνη έγκριση του ΚΑΣ που δημιουργεί νέα δεδομένα για την προβολή τους, τη σχέση τους με το ευρύ κοινό και παράπλευρα με την εκπαιδευτική τους διάσταση. Η αρχή μάλιστα έγινε με το μνημείο της Ακρόπολης!

Οι ειδικοί συνιστούν μελέτη και αγάπη των αρχαίων..

«Οι τρόποι, οι δρόμοι και οι συλλογιστικές μέσα από τις οποίες μπορούμε να σκεφτούμε και να επεξεργαστούμε τη δυναμική, αλλά και τα εμπόδια που συναντά η αγάπη προς τον σύγχρονο πολιτισμό, είναι πολλά και διαφορετικά», σημειώνει σχετικά η υπουργός Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά. Αναφερόμενη στους καθοριστικούς παράγοντες διαμόρφωσης και συγκρότησης της αγάπης για τον σύγχρονο πολιτισμό, η υπουργός προσθέτει ότι είναι «η αναγνώριση της διαφορετικότητας, η διατήρηση της πολιτισμικής βιοποικιλότητας, η σημασία της βιωμένης κουλτούρας, η συμμετοχικότητα, καθώς και η αντιμετώπιση των σημαντικών προβλημάτων που προκύπτουν από τις ανισότητες και διακρίσεις και διατρέχουν το πολιτισμικό πεδίο».

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, που ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Φάνη Κακριδή, ο Παύλος Καλλιγάς, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, επισήμανε ότι «η υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών διεθνώς οφείλεται στο ότι η μεθοδολογία τους εστιάζει στο επιμέρους και όχι στο καθολικό, όπως γίνεται με τις φυσικές επιστήμες. Εστιάζοντας, όμως, στο επιμέρους, μπορούμε να το καταλάβουμε βαθύτερα και να συναισθανθούμε τι αποκομίζουμε από αυτό για τη ζωή μας.

Ένα πρόβλημα στη σχέση μας με τους αρχαίους είναι η ιδεολογικοποίηση του αρχαίου κόσμου ως καθεστώτος που εκπροσωπεί την αιώνια αλήθεια. Οι αρχαίοι, ωστόσο, ήταν ανοιχτοί απέναντι στην οποιαδήποτε άποψη και ο τυπολατρικός τρόπος προσέγγισης των αρχαίων κειμένων με έμφαση στα γλωσσικά χαρακτηριστικά και όχι στο περιεχόμενο δυσκολεύει έτι περαιτέρω την επαφή μας μαζί τους. Χρειάζεται επαναξιολόγηση και αναγνώριση του ρόλου των ανθρωπιστικών σπουδών γενικότερα, απαιτείται ζωντανός και κριτικός διάλογος και επισταμένη έρευνα των κειμένων που θα μας επιτρέψει να τα γνωρίσουμε καλύτερα, αλλά και να τα απολαύσουμε».

«Όλοι εκθειάζουν τους αρχαίους, αλλά ελάχιστοι τους μελετούν», είπε, από την πλευρά του, ο Μ. Ζ. Κοπιδάκης, κλασικός φιλόλογος και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών: «Όσοι το κάνουν, θα μπορέσουν να ανασύρουν από το μακρινό παρελθόν και να επικαιροποιήσουν την αρχαιότητα, όπως το έκανε ο Οδυσσέας Ελύτης με την ποίηση του Πίνδαρου».

Τον λόγο εν συνεχεία έλαβε ο Αντώνης Λιάκος, ιστορικός και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος υπογράμμισε ότι στην αντίληψή μας για τους αρχαίους «υπάρχει η έννοια της παράδοσης, που σημαίνει την κληρονομία της αρχαιότητας, και η έννοια της πρόσληψης, που παραπέμπει στο ποιοι είναι οι αποδέκτες της αρχαιότητας. Η πρόσληψη δεν αντιμετωπίζει την αρχαιότητα ως ενιαίο και αδιαίρετο παρελθόν, εκείνο που αναρωτιέται αντιθέτως είναι το ποιο ακριβώς παρελθόν προσλαμβάνεται εκάστοτε, ποιος είναι ο ορίζοντας υποδοχής των αρχαίων. Και ο ορίζοντας αυτός αποτελεί το σημείο συνάντησης του αρχαίου και του σύγχρονου πολιτισμού. Κι αν μην ξεχνάμε πως αυτό που ονομάζουμε κλασικό συνιστά στοιχείο του παρόντος. Οι αρχαίοι δεν μας πλησιάζουν μόνο μέσω των επιβιώσεων και των αναβιώσεών τους, αλλά και μέσω καθαρών λογοτεχνικών μεταφορών, μέσω διαφόρων προβολών πάνω στον αρχαίο μύθο. Η αρχαιότητα είναι ένα σύστημα σημείων με ελεύθερα κυμαινόμενη σημασία. Κι εκείνο που χρειάζεται είναι να προσεγγίσουμε το κλασικό ως κάτι βαθειά εκπληκτικό και ξένο, ως κάτι εντελώς διαφορετικό».

Κλείνοντας τη συζήτηση, ο Παντελής Μπουκάλας, συγγραφέας, παρατήρησε: «Δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς αγαπάμε και πώς προσεγγίζουμε την αρχαία γραμματεία. Κόβουμε οτιδήποτε δεν μας βολεύει ιδεολογικά, θέλοντας ως νεότεροι να διεκδικήσουμε μερίδιο της δόξας των παλαιότερων. Σήμερα η ιστορική έρευνα για την αρχαιότητα έχει προχωρήσει, αλλά είναι άλλο η ιστορία των ιστορικών και άλλο η δημόσια ιστορία. Και ως προς αυτό, ισοπεδώνουμε την αρχαία γραμματεία και υπηρετούμε ομοιώματα και ινδάλματα. Αλλά κανείς δεν μπορεί να αγαπήσει με ιδεολογήματα».

Στη δεύτερη ενότητα της συζήτησης, η προσοχή στράφηκε από την αρχαία γραμματεία στη σχέση των αρχαίων με τις τέχνες, την κουλτούρα και τον πολιτισμό. Συμμετείχαν η Αλίκη Δανέζη Knutsen, σκηνοθέτρια, ο Σίμος Κακάλας, σκηνοθέτης, η Βασιλική Πέτσα, πεζογράφος, ο Ηλίας Στουραΐτης, ιστορικός, και ο Βασίλης Χαραλαμπίδης, γενικός. διευθυντής Bios και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Δημιουργικών Κόμβων.