Αρχαία Σικυώνα

Αποψη του θεάτρου της αρχαίας Σικυώνας πριν από την ανασκαφή
Είχε αναπτύξει την αρχιτεκτονική από την αρχαϊκή εποχή, είχε φημισμένους ζωγράφους και γλύπτες (όπως ο Λύσιππος) και γενικώς ένα περιβάλλον ακτινοβόλου καλλιτεχνικής παραγωγής και δημιουργίας, «που θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με το αντίστοιχο της Αθήνας», όπως είπε ο έφορος αρχαιοτήτων Κορινθίας Κωνσταντίνος Κίσσας. Ο κ. Κίσσας, που διενεργεί ανασκαφή στο αρχαίο θέατρο, μίλησε στη Σικυώνα για το μοναδικό αυτό οικοδόμημα, σε μια εκδήλωση με εξαιρετική επιτυχία.
Οπως τόνισε ο κ. Κίσσας, «το θέατρο είναι το καλύτερα και πληρέστερα διατηρημένο μνημείο και ουσιαστικά το μοναδικό που μπορεί καλύτερα να δείξει το μέγεθος και την ακμή τής επί πολλούς αιώνες εύρωστης Σικυώνας. Είναι το εμβληματικότερο μνημείο και μπορεί να συγκριθεί με αυτό της Επιδαύρου σε αρχιτεκτονικό σχέδιο, διαστάσεις, χωρητικότητα, ακουστική, κατασκευή».

Ηλίας Καζάν

Του ΓΙΑΝΝΗ Ε. ΣΤΑΜΟΥ
Το 2000 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου τίμησε τον Ηλία Καζάν με ένα Οσκαρ για τη συνολική προσφορά του στην 7η Τέχνη. Ο μεγάλος σκηνοθέτης ανέβαινε τα σκαλιά με το στρωμένο κόκκινο χαλί και τη στιγμή που είθισται ο τιμώμενος να γνωρίζει την αποθέωση, αρκετοί αποφάσισαν να μη σηκωθούν από τη θέση τους, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο την απαξίωσή τους στο πρόσωπό του, αρνούμενοι να ξεχάσουν μια ιστορία προδοσίας που χρονολογεί σήμερα περισσότερο από μισό αιώνα.

Μια σκηνή αποθέωσης και σιωπηρής κατακραυγής. Μια εικόνα χαρακτηριστική για το δημιουργό και άνθρωπο Ηλία Καζάν. Τον τεράστιο σκηνοθέτη, η καριέρα του οποίου στιγματίστηκε από τη συνεργασία του με την επιτροπή αντιαμερικανικών υποθέσεων.

Ελευσίνια μυστήρια

ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
Tα Ελευσίνια Μυστήρια αποτελούσαν μία λατρεία που σχετιζόταν με τη θεά Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη. Επειδή, σύμφωνα με το μύθο, η θεά ξαναβρήκε στην Ελευσίνα την κόρη της ύστερα από την αρπαγή της από τον Πλούτωνα, οι λατρευτικές τελετές διαδραματίζονταν εκεί. Παρόλο που τελούνταν και παλαιότερα, απέκτησαν ξεχωριστή θέση στη θρησκευτική ζωή της Aθήνας κατά την Κλασική περίοδο.

Mολονότι για τα Mυστήρια υπάρχουν πολλές αναφορές στους αρχαίους συγγραφείς, στις επιγραφές, στις προσωπογραφίες των ιερέων αλλά και στις αναπαραστάσεις της τέχνης, η ακριβής ανασύσταση της τελετής και του φιλοσοφικού της υπόβαθρου είναι πολύ δύσκολη. Η βασική αιτία γι’ αυτό είναι η τήρηση μυστικότητας γύρω από τα όσα διαδραματίζονταν, αφού οι μυημένοι δεσμεύονταν να μην τα κοινολογήσουν.

Αρχαία Αγορά

Τα υφασμάτινα σκιάδια, που ήταν στη βορειοδυτική γωνία της Αρχαίας Αγοράς κατά τα κλασικά και ελληνιστικά χρόνια, είναι πιθανόν να αποτελούσαν ένα είδος face control, προκειμένου να ελέγχεται η είσοδος σε όσους έμπαιναν στην Αγορά για να ψηφίσουν.

Ηταν δηλαδή ένας μηχανισμός ελέγχου ώστε να μην ψηφίζουν δύο φορές σε περιπτώσεις οστρακισμών. Αυτό θεωρεί πιθανότερο, μετά τη μελέτη των ευρημάτων του, ο επικεφαλής των ανασκαφών της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών Τζον Μακ Καμπ, ο οποίος πέρυσι είχε εκφράσει την εικασία ότι οι οπές που έχουν βρεθεί σε εκείνο το σημείο ίσως χρησίμευαν για τη στερέωση ικρίων και την περισχοίνιση του χώρου (διαστάσεων 12 μ. x 15 μ.), ο οποίος θα μπορούσε να λειτουργεί και ως πατάρι για τη θέαση των μεγάλων εορτών και παρελάσεων της Αθήνας, όπως των Παναθηναίων. Οι οπές αυτές βρίσκονται μπροστά στην Ποικίλη Στοά, δηλαδή στην οδό Αδριανού, και συνεχίζονται κάτω από τις γραμμές των ΗΣΑΠ, κοντά στον επιχωματωμένο πλέον Βωμό των Δώδεκα Θεών.